Roadtrip Sydney - Great Ocean Road - Kangaroo Island

G'day mates!

Na twee weken genoten te hebben van de vrijheid met een auto, hebben we deze vandaag ingeleverd in Melbourne met 4552 km meer op de teller. Vrijdag 3 januari begon dit avontuur; roadtrip van Sydney via Melbourne tot aan Kangaroo Island (vlakbij Adelade) en weer terug naar Melbourne. 's Ochtends nog niet wetend waar je 's avonds belandt. Samen met Iris, Claire en Laura hebben we deze twee weken enorm genoten van al de mooie dingen die we hebben gezien, al moesten we daarvoor wel de luxe van de huidige dag inleveren. Niet elke dag kunnen douchen, geluk hebben als je drinkbaar water in de buurt hebt en afwassen bij de Mac die we ontzettend dankbaar zijn voor de sanitaire voorzieningen. Om geld te besparen hadden we het namelijk vooral gemunt op free campings, waar vaak niet veel meer te vinden dan een wc die bestaat uit een gat in de grond met een pot eromheen.

Met twee ieniemienie tentjes achterin onze witte Ford Falcon Stationwagon en verder de volgeladen met vier backpacks en nog een hele hoop zooi, startten we onze trip vol goede moed. Het rijden aan de 'verkeerde' kant van de weg ging ons bijzonder goed af, al ging aan het begin regelmatig de ruitenwisser aan in plaats van het knipperlicht...

Onze eerste bestemming was de Ikea waar we onszelf nog even hebben verwend met een luxe ontbijtje en meteen plaats hebben gemaakt in onze tas voor het gebruikte bestek. Het verhuurbedrijf had denk ik niet verwacht dat er ook víer personen in auto konden reizen. Vervolgens richtten we ons op de befaamde Jarvis' Bay. Na een uur rondrijden in het national park hadden we het nog steeds niet gevonden. Totdat we erachter kwamen dat alle strandjes die we daar gezien hadden als geheel Jarvis' Bay was. Volgende keer toch maar even beter inlezen dus... Inderdaad een heel mooi, allemaal kleine witte strandjes met palmbomen houten looppaadjes en kleine bruggetjes. Het leek wel van een ansichtkaart! 's Avonds dachten we wel 'even' een free camping op te zoeken, wat dus niet zo gemakkelijk bleek te zijn. We zaten precies in een dure omgeving, waar alles betaald was en ook nog eens volgeboekt... Uiteindelijk op een camping belandt waar de kangoeroes om je tent heen springen, heel leuk! Vooral toen ik 's nachts naar de wc moest, het tentje uitkroop en oog in oog met een van deze vrienden stond.

De tweede dag van de roadtrip zijn we doorgereden naar Brou Lake. De hoofdstad Canberra hebben we overgeslagen nadat we van velen hadden gehoord dat dit niet de moeite waard is. De stad doet zijn titel dus niet echt eer aan... We zijn doorgereden naar Brou Lake waar we eindelijk onze free camping hadden gevonden. Wel een stukje off road moeten rijden om dit te bereiken, maar dan heb je ook wat! Heel gaaf, gewoon midden in de Bush een camping area met dus inderdaad alleen een (enorm stinkende) toilet. We hebben onze tentjes opgezet naast een familie van drie gezinnen. Meteen werden we uitgenodigd om 's avonds bij het kampvuur te komen zitten waar we allerlei lekkere dingen aangereikt kregen. Dat was wel even wat anders dan onze avondmaaltjes die we op één gaspitje moesten klaarmaken. De hele avond hebben we gezellig bij hun gezeten en veel tips en trics gekregen voor de dagen die nog gingen volgen. Wel werden we nog even uitgelachen om het feit dat in die enorm kleine tentjes moesten slapen. Ze vroegen zich af waar de gaten zaten om onze benen door naar buiten te steken. 

Dag drie van de roadtrip hebben we veel km afgelegd en zijn we beland in Genoa, waar niet veel meer stond dan de free camping, een motel en een kroeg. Dit laatste schijnt in elk dorpje, ook al woont er geen mens, te zitten. Op de camping kwamen we er tot onze grote vreugde achter dat er hier wél een douche was, weliswaar een koude, maar dat maakte niks meer uit...! Die avond hebben we met wat andere campinggasten nog wat spelletjes gedaan en de volgende dag weer de auto gepakt om door te rijden naar Lake Entrance, een Lake met rondom hele mooie natuur. Het is moeilijk te beschrijven hoe mooi het hier allemaal is, dus ik zal het proberen met wat foto's over te brengen. Onderweg nog even een slaapzak gekocht want de nachten zijn íets kouder dan ik had ingeschat.

Op de vijfde dag zijn we bij Philip Island aangekomen. Hier zouden we pinguïns moeten spotten, maar helaas waren we iets te vroeg. Pas tegen de avondschemering komen ze in grote getale aan wal. Helaas voor ons was het pas 11.00 uur... Dan maar geen pinguïns, maar het uitzicht was ook zeker de moeite waard! Een hele mooie baai met zwarte rotsen waar de felblauwe zee overheen kwam (hiervoor zijn weer foto's nodig denk ik). Teruglopend naar de auto zagen we opeens een hoopje mensen met camera's die zich in allerlei moeilijke posities begaven want... Er zat een pinguïn verscholen onder een houten trapje..! Om toch nog het doel van de dag te bereiken mengden wij ons dan ook maar in deze menigte met als resultaat een foto waar je heel goed moet kijken wat er op te zien is.

Na twee dagen niet gedoucht te hebben snakten we behoorlijk naar iets wat ook maar een beetje op een douche leek. Bij de BP aangekomen om even een stop te maken, kwam Iris vol vreugde naar buiten gerend wegens het feit dat er een douche was..! Een geschenk uit de hemel op dat moment. En het kon helemaal niet meer stuk toen het ook nog een warme bleek er zijn. Wel lekker na twee hele koude nachten en dagen (het weer hier is geen peil op te trekken blijkt wel). Weer helemaal opgeladen gingen we op zoek naar de volgende free camping. Eenmaal eentje gevonden te hebben bleken we (weliswaar inlands) al op de helft van de Great Ocean Road te zitten, oeps.

Volgende dag dus eerst maar een stukje terug gereden om de volle Great Ocean Road te beleven,  een weg van ongeveer 240 kilometer langs de kust met allemaal mooie baaien en helderblauwe zee. Ook dit is het best te beschrijven door middel van foto's. Ongeveer op de helft van de GOR hadden we weer het geluk met een free camping, gelegen aan een strand vanwaar we heel mooi de zonsondergang konden zien. Ons avondeten bestond uit een broodje diepvrieshamburger, waarvan ik me nog steeds afvraag of dit niet het hondenvoer van Bink was. Maar met heel wat ketchup en mayo smaakte het best oké.

Nadat we de GOR hadden afgereden met nog wat must sees zoals de twaalf apostelen en de London Bridge in Australie hadden we ook onze eerste koala gespot! Eentje met zelfmoordneigingen denk ik, want hij wilde een snelweg oversteken, en zo snel zijn ze niet... De volgende dagen hebben we vooral ellenlange stukken afgelegd door weilanden met hier en daar een huis in de middle of nowhere. Ik vraag me echt af of die mensen daar vrijwillig wonen. Een voordeel, in deze afgelegen plekken waren genoeg free campings te vinden. Uiteindelijk zijn we beland bij een klein dorpje met vrijwel alleen een trukkersrestaurantje en natuurlijk een kroeg. Omdat we hoorden dat de dichtstbijzijnde supermarkt op zo'n 14 km afstand zat, hebben we daar maar snel een patatje gegeten.

Het doel van de volgende dag was Kangaroo Island. Toch maar even opgezocht hoe duur de ferry daar naartoe was en we schrokken ons het welbekende hoedje. Nu wisten we waarom menig backpacker dit overslaat; we betaalden 80 euro pp om op het eiland te komen...! Toch maar besloten om de investering te wagen en daar hebben we zeker geen spijt van gehad. Hagelwitte stranden, mooie baaien en andere natuur hebben we er kunnen zien. En juist omdat er niet zoveel toeristen waren, was het wel extra bijzonder. We zijn er een nacht gebleven op een luxe, dit keer betaalde, camping waar we 's avonds op koala jacht gingen samen met twee meiden die ook op de camping stonden. Ons zoeken werd beloond met een koala die zich, in tegenstelling tot de meesten, goed liet zien en zelfs liet horen! Rare geluiden dat die beesten maken!

Na ons luxe nachtje nog wat bezienswaardigheden opgezocht met o.a. Hele mooie bijzondere rotsen en een baai met allemaal zeehonden. De tocht afgesloten met een klim op de prospect hill in de brandende zon vanwaar je uitzicht had op een groot deel van het eiland. Als ik beneden had geweten wat er boven te zien was, had ik mezelf deze inspanning bespaard, maar het was wel weer even goed voor de conditie.

De laatste dagen van onze roadtrip hebben we weer aan het 'vaste' land doorgebracht en zijn we naar het Graham National Park gereden. Onderweg kwamen we erachter dat het toch wel even handig was om te tanken, dus we volgden de bordjes die aangaven dat er over enkele kilometers een tankstation zat. Eenmaal met kromme tenen of we het wel zouden redden (18 Australische kilometer lijken er vertaald naar het Nederlands wel 50) kwamen we aan in het dorpje waar het  desbetreffende tankstation zou moeten zijn. Inderdaad, zou moeten zijn. Bleek dat het er al zo'n 10 jaar niet meer zit...! En nu... Maar even vragen waar de volgende te vinden is in de hoop dat we die nog halen, waarop de hoteleigenaar meteen enthousiast riep dat hij ons wel kon helpen. Met een tank van 20 liter was hij echt onze redder in nood..! Dus op naar het. Graham National Park waar we voor de zekerheid de tank maar even helemaal vol hebben gegooid en vervolgens vrijwillig in zo'n 43 graden (er heerst hier op dit moment een hittegolf) stukken hebben gelopen om ook hier weer mooie uitzichten en watervallen te bewonderen. 

De laatste dag van onze roadtrip hebben we de laatste kilometers weer terug richting Melbourne gereden. Nog even halverwege de auto gewassen en toen we naar de stofzuigerplek reden, reed Iris per ongeluk met de linker voorkant tegen een betonblok, die opeens uit de grond leek op te komen, aan met een deuk en wat krasjes als gevolg. We baalden ontzettend dat alles de hele trip goed is gegaan en net op de laatste dag dit moest gebeuren... Om te voorkomen dat we, ondanks onze goeie verzekering, veel moesten betalen, zochten we een bedrijfje om de auto uit te deuken. Op het moment dat we wilden laten zien waar de deuk zat konden we het opeens niet meer vinden. Blijkbaar had de hitte van de dag toch nog een bijzonder pluspunt, de bumper was uit gaan zetten waardoor de deuk volledig verdwenen was, wat een mazzel...! 

Omdat we toch nog wat dingen van de Ikea, ze hebben er ook dingen die wél in je backpack passen, nodig hadden (dit keer wel netjes betaald uiteraard) eindigden onze trip net zoals deze begonnen was. Hier hebben we afscheid genomen van Claire en Laura, dat was voor hen gunstiger om op hun volgende plek van bestemming te komen. Iris en ik hebben vervolgens de auto ingeleverd en zijn er 'zonder schade' vanaf gekomen, gelukkig!

Zo snel mogelijk hebben we daarna een hostel opgezocht, want lopen in 43 graden met een backpack achter en een tas voor is geen pretje. We zitten nu in een hostel waarvan we opeens inzien hoe luxe dit eigenlijk is...! 

Het verslag is weer íets langer geworden dan de bedoeling was, maar we maken hier ook zoveel mee...! Nu eerst maar eens genieten van een paar (hele warme) dagen Melbourne.

Liefs!