Nieuw Zeeland Noord

Kia Ora! Zoals de groet van de originele inwoners van Nieuw-Zeeland, de Maori's, luidt.

Het Nieuw-Zeeland kampeer avontuur zit erop.. Zes weken lang van plek naar plek rijden met onze zuipschuit Norton, aan wie ik jullie al eerder heb voorgesteld. Van kamperen aan het water middenin de natuur, tot op de parkeerplaats bij een bowlingclub. Na vele kilometers, zowel met de auto (5570 welgeteld), als te voet (gevoelsmatig ook zoiets), prachtige uitzichten, bijzondere mensen en vooral veel hele mooie ervaringen nemen we afscheid van dit bijzondere land. De dingen die we hier gezien hebben zijn eigenlijk nauwelijks te omschrijven. Soms vroeg ik mezelf af of we niet in de maling genomen werden; was dit wel echt? Een voorbeeld hiervan waren de glowworm caves. Een grote grot waar we doorheen gevaren zijn met een bootje met boven- en rondom allemaal kleine lichtjes die veroorzaakt werden door de glowworms. Even hebben we overwogen te vragen of die lichtjes niet gewoon kerstverlichting was, waarvan aan het eind van de dag de stekker er gewoon wordt uitgehaald. 

Maar laat ik bij het begin beginnen. Na vier uur met de ferry vanaf het zuider eiland belandde we 's avonds op het noorder eiland in Wellington, de hoofdstad. Een heel verschil met het zuiden. Waar we in het zuiden vooral door bergen met sneeuw en langs helderblauw water reden, is het noorder eiland vlakker en meer weidegebied. Hier in het noorden kom je ook vaker in aanraking met de Maori cultuur, iets waarvan we in het zuiden niet heel veel hebben meegekregen. 
Bij gebrek aan een goedkope camping in en rondom de stad Wellington hebben we onszelf verwend met een hostel. Echt een goede keuze..! Gloednieuw en wat lagen die bedden heerlijk...! Niet te vergelijken met Norton, die ons regelmatig een brakke nacht heeft bezorgd omdat de matrasjes (meer tuinkussens eigenlijk) niet heel comfortabel lagen. Daarom nog maar een extra nachtje hier geboekt, terwijl het hostel eigenlijk vol zat. Wij hadden de eer om als eerste in de 'tuinkamer' te slapen, die in de ochtend nog fungeerde als opslag. De hele dag zijn ze in de weer geweest met als resultaat een luxe kamer voor ons samen, die weliswaar nog wat rook naar de verf, maar dat namen we voor lief. Heerlijk bijgeslapen om de volgende nachten in de campervan weer tegemoet te gaan. Dat was wel even een domper na zo'n lekker bed, maar we moesten nog veel zien!

De volgende dag zijn we via Foxton naar Tongariro National Park gereden. In Foxton zijn we nog even gestopt om ons Hollandse hart op te halen. Hier is namelijk enkele jaren geleden door Nederlandse inwoners een molen gebouwd om wat van hun eigen cultuur neer te zetten. In de molen werden verschillende Nederlandse etenswaren verkocht door een vrouwtje in echt Hollandse klederdracht. Heel grappig om aan de andere kant van de wereld even 'thuis' te zijn. Verderop zat ook nog een Dutch Market waar we het een en ander hebben ingeslagen; m'n geliefde kerststerren van Bolletje, wat drop en bastognekoeken...! Aangekomen bij Tongariro National Park stond ons de volgende dag een aardige loop, de Tongariro Alpine Crossing, van 6,5 uur te wachten. De 'must do' op  het noorder eiland volgens velen. En een uitdaging, aangezien het bestond uit flinke bergen die beklommen moesten worden en het ene moment je neus bevroor van de kou en je het andere moment je weer in je hemdje kon lopen. Onderweg kwam je steeds weer dezelfde mensen tegen omdat je om de beurt even uit moest rusten. Zo moedigde iedereen elkaar op een grappige of leuke manier aan en werd de lange tocht heel gezellig. De loop was rondom een vulkaan waarvan verhard lava overal rondom je lag. Op het hoogste punt, waar je moest komen door te klauteren door heel zacht zand waarin je continu wegzakte, had je een super uitzicht over helderblauw water met rondom een krater van de vulkaan. Deze combinatie is echt heel bijzonder om te zien! 

Nadat ons uithoudingsvermogen weer aardig op de proef was gesteld zijn we doorgereden naar Taupo, waar naar ons idee eigenlijk niet heel veel te beleven was. Hier stonden we op een camping die zelfs na al onze camping ervaring verschrikkelijk te noemen was. De wc stonk zó ontzettend, wat ervoor zorgde dat je overal in de bosjes wc papiertjes tegenkwam... Zo erg hebben we het nog niet gehad..! Daarom de volgende dag maar snel doorgereden naar Rotorua, waar de geur er niet heel veel beter op werd. Bij binnenkomst van de stad komt namelijk een lucht van rotte eieren je tegemoet. Ondanks dat is Rotorua een populaire bestemming op het noorder eiland. De reden van deze bijzondere combinatie is dat het een gebied betreft met veel vulkanische activiteit. Dit betekent dat je op de raarste plekken stoom uit de grond ziet komen en water en modder ziet borrelen. Ook zijn er veel warmwaterbronnen te vinden. Dit hebben we allemaal kunnen zien in een beschermd park waar we de volgende dag heen zijn gegaan. Stomende kraters, spuwende geisers en wateren die continu van kleur veranderen. Echt indrukwekkend! 

De volgende dag dat Iris een tour naar een vulkanisch eiland ging bezoeken, ben ik naar een Maori culture village (de originele inwoners van NZ) geweest, iets wat hier rondom Rotorua nog aardig aanwezig is. Nergens anders in NZ zijn zoveel Maori-uitingen bij elkaar. In de village heb ik kunnen zien wat hun gebruiken zijn door middel van een optreden van een typisch Maorische dansgroep, en hoe de Maori's hun voedsel bereiden. Dit is namelijk niet zoals we gewend zijn; doordat de grond zo heet is, stoven ze het in een mand onder de grond. Of het er zo lekkerder op wordt weet ik niet, maar dat het een tijdrovend tafereel is kan ik wel stellen..!

In het centrum van de stad verbleven we op een parkeerplaats van een hostel. wat de luxe met zich meebracht dat we gebruik konden maken van de keuken, douche en... Zwembad! Van het ene uiterste naar het andere kan je wel zeggen. Het enige 'nadeel' was dat de parkeerplaats direct naast een kroeg lag, waardoor we verplicht waren deze een bezoekje te brengen. Niet echt een straf natuurlijk en hier spraken we dan ook weer wat backpackers met wie we wat ervaringen konden uitwisselen. 
 
Na Rotorua zijn we via de glowworm caves, waar ik het al eerder over had, naar Hamilton gereden. Van deze stad hadden we hoge (shop)verwachtingen, want daar waren we stiekem wel even aan toe...! Helaas viel dit behoorlijk tegen, waardoor de winst slechts bestond uit een koffie en een tube tandpasta... Dus maar weer in Norton gesprongen op weg naar Hahei om The Cathedral Cove een bezoekje te brengen. Een heel mooi strand met enorme rotsen waarvan er in een een enorm gat zat waar je doorheen kon, wat voor een heel mooi uitzicht zorgde. 

De volgende twee dagen bestond uit rijden richting de Bay of Island. Eenmaal aangekomen hadden we weer de luxe om lekker te douchen na twee dagen er geen gezien te hebben. Ik ben er inmiddels zelfs een soort van aan gewend geraakt..! Hierdoor leer je een douche wel echt enorm waarderen. Bij de Bay of Island, wat, op Auckland na, onze laatste Nieuw-Zeeland bestemming was, hebben we de tour heel relaxed afgesloten. We hebben hier een geweldige zeiltour geboekt tussen de eilanden van de Bay of Island door. Dit zorgde voor een heerlijk relaxed en indrukwekkende dag met een groep van 14 gezellige mensen. 

Toen onze tocht richting Auckland van start ging begonnen we pas de beseffen dat ons avontuur er al bijna op zat. Zes weken leken voorbij gevlogen..! En waar we ook nog mee zaten waren de stickers waarvan we Norton nog moesten ontdoen. Die gingen er namelijk niet zo een-twee-drie vanaf. Gelukkig wist iemand in de supermarkt ons een wondermiddel aan te raden waarmee Norton in een handomdraai weer helemaal als vanouds was...! Thank god, want hier heb ik nog wel even over wakker gelegen. 

In Auckland hadden we een hostel geboekt, bij gebrek aan een camping redelijk bij het centrum. Hier hebben we weer heerlijk bijgeslapen in een normaal bed, want Norton heeft ons letterlijk slapeloze nachten bezorgd. Omdat we een beetje een misrekening hadden gemaakt met het pinnen, hadden we beiden nog aardig wat Nieuw-Zeelandse dollars waar we in Australië niks meer aan hebben. Dat betekende dus verplicht shoppen!! Echt heel vervelend natuurlijk. Gelukkig had Auckland wel wat te bieden, waardoor ik wel kan zeggen dat dit geslaagd is. 

Ons laatste nachtje in Norton hebben we vlakbij het vliegveld op een heel schattig kinderboerderijtje doorgebracht. Deze laatste nacht hebben Iris en ik letterlijk elk uurtje van Norton kunnen 'genieten' want we hebben geen oog dichtgedaan. Des te lekkerder zouden we van ons laatste nachtje in een 'luxe' motel genieten! Maar eerst moest Norton nog worden afgeleverd. Met goede voornemens om op een nette en subtiele manier te zeggen dat we ons ontvangst in Christchurch niet als prettig hebben ervaren, gingen we op zoek naar het bedrijf. Wat ons hier gebeurde heeft ons ervan overtuigd dat Wicked echt de slechtste plek is geweest waar je een camper kan huren. Bij aankomst werd er meteen op de camper afgelopen om deze te controleren. Niet de vraag of het ons is bevallen en of alles goed is gegaan, er kon niet eens een 'hallo' vanaf..!Nee, daarentegen werd de deur open gedaan en meteen weer met boetes gedreigd omdat we de campervan niet goed schoon hadden gemaakt. Er lag namelijk nog wat waspoeder op de grond wat we met de stofzuiger niet weg konden krijgen. We stonden echt versteld van deze onbeschofte manier van behandelen. We hebben ons gelukkig onder de boetes uit kunnen praten, maar we hadden dit graag wat gezelliger af willen sluiten. Maar eigenlijk kon het ons allemaal niet meer schelen. Norton ons overal gebracht waar we heen wilden en we hebben echt een topreis gehad! We hebben alles eruit gehaald wat er in zat en het was allemaal zo indrukwekkend, echt boven mijn verwachtingen! En de volgende dag besefte we des te meer hoeveel geluk we hebben gehad, want na zes weken lang mooi, zonnig en warm weer, werden we wakker in het motel met een enorme storm buiten...! De weergoden hebben ons dit de afgelopen zes weken bespaard, wat deze reis echt als super heeft bestempeld. Beter kan je het niet afsluiten toch?! Met een geweldige ervaring rijker laten laten we Nieuw-Zeeland achter en nemen we het zonnetje mee naar Australië. Hier staat me nog iets meer dan 1,5 maand te wachten, waarin ik de oostkust en de outback ga ontdekken. Wat gaat het opeens snel allemaal..! 

E noho ra! 
Veel liefs!