No worries mate!

G'day allemaal!

Het is even stil geweest, maar ik ben er weer! Ik zal het proberen kort te houden, want de afgelopen maand hebben we zóveel gedaan en gezien, de tijd is echt voorbij gevlogen..! Vanaf 15 maart startte namelijk onze oostkust tour van Sydney op naar Cairns, het deel van Australië dat je als backpacker niet gemist mag hebben. 

Hier, gedurende de oostkust, heb ik regelmatig ontdekt hoe raar sommige backpackers kunnen leven om maar zo lang mogelijk te kunnen reizen. Kleding vol gaten waar ze zowel in slapen als de volgende dag in rondlopen, ontbijten met noodlesoep en als avondeten droge pasta en met een beetje geluk ketchup erop. Ook de goon, pakken hele goedkope wijn waarvan je de ingrediënten niet eens wílt weten, vloeit hier rijkelijk. Die laat ik dan ook maar liever gewoon in de schappen staan.. Maar het 'No worries' leven proef je hier wel echt. Iedereen is relaxed, heeft alle tijd en maakt van elke dag een feestje. Zon, zee en strand zijn wel echt de kernbegrippen. Jullie zullen begrijpen; behoorlijk afzien hier..! Leuk is ook dat je heel vaak dezelfde mensen weer tegenkomt, waardoor je al snel met elkaar wat gaat ondernemen. 

Voordat we echt aan de oostkust begonnen hadden we wat dagen Sydney geboekt. Terug komen in deze stad vanuit Nieuw-Zeeland voelde een beetje als thuiskomen. In het hostel aangekomen zat Charlotte, die in dezelfde groep van Australian Backpackers zat, ons op te wachten met een wijntje en cupcakes om de 'hereniging' te vieren. Dat is nog eens goed 'thuiskomen'! Vanaf hier sloot Charlot zich namelijk aan om gezellig met z'n drieën door te gaan.

De paar dagen die we in Sydney hebben gehad bestonden voornamelijk uit plannen, plannen en plannen, terwijl we ons eigenlijk hadden voorgenomen om dit juist zo min mogelijk te doen. In eerste instantie wilden we gewoon elke keer de bus nemen van plek naar plek en wel zien hoe het loopt. Na twee dagen bij verschillende travel agents te hebben gezeten waar we overladen zijn aan informatie, hadden we eindelijk toch alles op papier staan. Ze doen hier alles voor je, want zodra je zegt dat je de oostkust gaat reizen komen de dollartekens in hun ogen te staan. Dus hebben we ons door onze grote vriend Adam, de travel agent, toch over laten halen om alles maar vast te leggen. Hierdoor waren we in een keer een rib armer, maar wel een volledig geboekte maand rijker! Klaar voor dit nieuwe avontuur! 

Na de dagen in Sydney vertrokken we voor een rit van twaalf uur met de nachtbus naar Byron Bay, een hippieachtig stadje waar we in een heel gezellig hostel verbleven. Deze zijn me tijdens de trip overigens allemaal heel erg mee gevallen..! Om eerlijk te zijn had ik me voorbereid op vieze stinkende (bad)kamers, maar afgezien dat ik vanwege het kookgerei een afweersysteem heb gekregen waar je U tegen zegt, zijn alle hostels echt boven verwachting geweest. Oké back to Byron; hier hebben we een tour naar Nimbin gedaan, een klein, nog meer hippie, dorpje in de buurt. Dit is het enige dorpje waar het verkopen en gebruiken van wiet 'legaal' is. En dat zal je zeker niet ontgaan bij een bezoek hieraan. Je loopt hier niet een coffee shop binnen zoals dat in Nederland gaat, maar terwijl je gewoon door het straatje loopt wordt het aangeboden door de meest onverwachte mensen. Zo liep er een omaatje langs ons en vertelde zonder dat we ergens naar vroegen dat we haar op moesten zoeken bij de laundry mochten we interesse hebben. We wisten even niet wat we hiervan moesten denken haha! Maargoed, dit gebeuren hebben we maar even achterwege gelaten maar we hebben genoten van de manier hoe mensen er hier bijlopen. We werden ook heel vreemd aangekeken als we vertelden dat wij 'Hollanders' er niet kwamen om even inkopen te doen. De tourguide van deze dag was ook echt geweldig! Een typische Australiër die heel relaxed was en van wie je alles mocht doen, zolang je z'n busje maar heel liet. Hij vertelde ons allerlei verhalen wat hij in zijn 19 jaar ervaring met deze tour heeft meegemaakt. Het busje waarin we naar Nimbin reden staat tegenwoordig ook bekend bij de politie om het busje dat niet gecontroleerd hoeft te worden. Goed voor elkaar. Misschien wel na het verhaal dat ook politiemannen buiten diensttijd aardig van de tour hebben genoten.

's Avonds hebben we met een groepje bij het hostel gezeten met wat Engelse en Australische mensen, kampvuur en gitaartje erbij, no worries mate! De tweede dag in Byron hebben we lekker aan het strand gelegen en kwamen we heel toevallig Claire, met wie Iris en ik de Great Ocean Road hebben gedaan, tegen. 

Helaas moesten we toen na twee dagen weer door. Maar niet getreurd, want Surfers Paradise was onze volgende bestemming. Door de travel agent is ons verteld dat dit weinig voorstelde, maar ik vond het er geweldig! Zon, zee, strand en een leuk centrum. Door het aanleggen van een tramlijn stond het wel aardig in de steigers, maar daar moest je maar even doorheen kijken. Hier kwamen we aan de praat met Manon, een meisje uit Twente die we gedurende de oostkust ook regelmatig zijn tegengekomen waardoor we veel dingen gezellig met z'n vieren hebben ondernomen. Voor de avond hadden we goedkope tickets kunnen scoren voor de clubcrawl, waarmee we vrijwel alle clubs van Surfers Paradise een bezoekje brachten. Nu snap ik wel waarom Surfers Paradise hierom bekend staat, want de clubs zien er echt geweldig uit! Bij eentje zat er zelfs een hele luxe toiletruimte in met enorme spiegels, opmaaktafels, gouden deuren en zelfs een visagiste. De groep van de clubcrawl bestond uit voornamelijk maffe Engelsen die hun schaamte steeds meer verloren, gedurende de drankjes vorderen. Wel is iedereen even gezellig en doen ze alsof je ze al jaaaaren kent. Ook kwamen we Marcel nog tegen, een jongen met wie Ier en ik omgingen tijdens de Tasmanië tour. Zo groot is Australië dus echt niet..!  Al met al een gezellige avond die om 18.30 was begonnen waardoor we om 23.00 al helemaal gebroken waren en maar naar het hostel zijn gegaan. 

Onze volgende bestemming was Brisbane, een stad waar ik op de een of andere manier heel benieuwd naar was. Hier hebben we kunnen ervaren wat een Australisch regenseizoen inhoudt, want daar pakken we nog net even wat van mee. Hoewel je zou denken dat het zo aan het einde wel mee zal vallen, heb ik nog niet eerder zulke hoosbuien gezien..! Gelukkig hebben we ook wat droge momenten gehad, waardoor deze korte 'citytrip' niet helemaal in het water was gevallen. Hier kwamen we ook Manon weer tegen. Met haar en nog wat andere mensen hebben we bij een opgezet strand, midden in het centrum, 's avonds een drankje gedaan. De volgende dag stond een bezoek aan de Australian Zoo op de planning, die van Steve Erwin, de krokodillenman. Het was het handigst om dit vanuit Brisbane te doen, want vanaf daar zat je namelijk toch 'in de buurt', wat 2,5 uur met de trein inhoudt. Je gaat hier toch íets anders om met alle afstanden. Maar blij dat we het gedaan hebben, want het was wel heel indrukwekkend! De Zoo is ingedeeld in verschillende landen en zo hebben we in slechts enkele uren zowel Afrika als Azië en Australië bezocht. Er werden ook nog indrukwekkende krokodillenshows gegeven door de vervangers van Steve Erwin. Hierdoor waren we ook de gelukkige getuigen van een krokodil die even een hele varkenskop, met alles er nog op en aan, wegwerkt. Ik weet nou niet of ik daar zo blij mee ben. 

Vanuit het regenachtige Brisbane vertrokken we naar een nog regenachtiger Noosa, wat een heel leuk plaatsje schijnt te zijn met een heel mooi strand. Dit laatste hebben we dus maar even gelaten voor wat het was. Om er toch nog wat van te maken zijn we maar elke avond met een groepje uit het hostel uit eten geweest, wat natuurlijk ook geen straf is! Ook hier veel veel bekenden tegen gekomen, van wie je het totaal niet verwacht. Dat maakt het extra leuk natuurlijk! 

Zo, voor nu is het weer even lang genoeg denk ik.. Ik zal in het volgende verslag de avonturen tot en met waar ik nu zit beschrijven. We zijn namelijk gestrand in Townsville, een klein stadje zes uur bij Cairns vandaan en moeten hier wachten totdat de cycloon, Ita genaamd, voorbij is. Misschien hebben jullie via het nieuws er ook wel wat van meegekregen. Maar No worries, we hebben onze houten hutjes op Magnetic Island uit voorzorg maar ingeruild voor een bunker in Townsville. 

Tot snel! Liefs